De geschiedenis van het Aikibudo gaat terug via het Daito-Ryu-Aiki-Jujutsu
en de Minamoto – Takeda familie tot keizer Seiwa (850-881) van de Genji –
Minamoto clan. (Genji is de chinese uitspraak van de karakters waarmee de naam
Minamoto wordt geschreven).
De zesde zoon van keizer Seiwa, prins Sadazumi (847-916) ontwikkelt een
krijgskunst die hij Aiki-jutsu noemt. Enige generaties later maken de broers
Minamoto no Yoshiie (1041-1108), ook bekend als "Hachiman Taro", en
Minamoto no Yoshimitsu (1056-1127), ook bekend als "Shinra Saburo",
een aanvang met het grondig ontwikkelen, organiseren en catalogiseren van
Aiki-jutsu technieken.
Bij Shinra Saburo Yoshimitsu zou de oorsprong liggen in de benaming
"Daito-ryu". Volgens de overlevering woonde hij in Daito no Yakata
(het kasteel van Daito). De geheime familietraditie krijgt blijvend de naam
"Daito-Ryu-Aikijujutsu".
Yoshikyo no Minamoto, de oudste zoon van Shinra Saburo wordt in de 2e
helft van de 11e eeuw benoemd tot gouveneur van de provincie Kai. Hij
neemt de naam Takeda aan, de naam waaronder de familie later faam zou verwerven.
Eeuwenlang wordt het Aikijujutsu in de familie van de een op de ander
overgedragen.
Het Daito-Ryu-Aikijujutsu heeft zijn bekenste vertegenwoordiger gehad in
grootmeester Masayoshi Minamoto no Sokaku Takeda (1859-1943), beter bekend als
Sokaku Takeda, of de kleine tengu (soort duivel) uit Aizu.
Een dojo heeft Sokaku Takeda nooit gehad. Zijn hele leven reisde hij rond om
overal les te geven in het Daito-Ryu-Aikijujutsu. Over de nagenoeg
bovennatuurlijke kwaliteiten die hem worden toegedicht en zijn avontuurlijke
leven doen vele verhalen de ronde. Onder de leerlingen van Sokuka Takeda bevinden
zich vele in de aikido wereld grote namen, waaronder die van Minoru Mochizuki
(geb. 1907). Deze werd later voor 26 jaar lang de assistent van Morihei Ueshiba
(1883-1969).
Minoru Mochizuku was één van de meest beroemste Japanse meesters in de Martiale
kunsten.
Hij was (onder andere), 10de dan Aikibudo (mejin), 4de dan
Karate, 8ste dan Judo (hanshi), 8ste dan Tenshin Shoden Katori
Shinto Ryu (kyoshi), 5de dan Kendo en 7de dan Kobudo (kyoshi).
Het is wel zeker dat Morihei Ueshiba de meest befaamde leerling van Sokaku
Takeda is geweest. Het was ook Morihei Ueshiba die uit de Daito-Ryu technieken
de krijgskunst Aikido ontwikkelde en wereldberoemd maakte.
Mochizuki is de eerste Japanner die het Aikido onderwijst buiten Japan. In
1951 verblijft hij in Frankrijk als judo leraar, en aan een aantal judoka’s
onderwijst hij zijn Aikibudo. Hij noemt het Aikido-jujutsu.
Bekendste leerlingen van Mochizuki zijn Alain
Floquet in Frankrijk en Edgar Kruijning in Nederland.
In 1953 vertrok Mochizuki uit Frankrijk en keerde terug naar Japan. Daar trainde hij een jonge Franse budoka, Jim Alcheik.
Toen Jim Alcheik in 1957 terugkeerde naar Europa werd hij de officiële vertegenwoordiger van het Aikido jiu-jitsu van de Yoseikan in Europa. Alain Floquet was een van zijn beste leerlingen.
Toen Jim Alcheik in 1962 om het leven kwam, zocht Alain Floquet contact met meester Mochizuki om de toekomst van het Yoseikan Aikido jiu-jitsu te waarborgen.
Nadat Alain Floquet de leiding op zich had genomen is het aikibudo en kobudo (wapentechnieken van de Katori – en (deels) Yoseikan Shinto-ryu) in Frankrijk en een aantal Frans georiënteerde landen, gestaag gegroeid.
Alain Floquet (L) en Teun Tromp (R)
In reactie hierop stuurde Minoru zijn zoon Hiroo Mochizuki naar Frankrijk om
Floquet bij te staan. In 1966 werd Floquet Technisch Directeur van het Aikido
Yoseikan in Frankrijk.
Het was in het midden van de jaren zestig dat de
Nederlandse judoka Teun Tromp regelmatig in Frankrijk was, voor training met de
judokernploeg, onder leiding van Anton Geesink. In de pauze van de
judotrainingen werd een aantal malen een bijzonder vechtkunst gedemonstreerd,
het Yoseikan Aikido jiu-jitsu. Eerst door Hiroo Mochizuki later door Alain
Floquet, die inmiddels de rol van Jim Alcheik had overgenomen.
Dit liet een grote indruk achter. Aanleiding voor Teun Tromp om Floquet in 1967
een keer in Nederland uit te nodigen om stage te geven. Dit nam al snel
structurele vormen aan. Zo hebben vele oudere aikidoka’s, die in die tijd (vaak
eerst als judoka) trainde, hun eerste aikidolessen van Alain Floquet gehad. In
1973 richtte Alain Floquet het Onderzoeks -en studiecomité voor Aikido op (C.E.R.A.).
Het aikido van Floquet werd in die tijd wel met CERA Aikido aangeduid.
F.J. Okkerse
